คำว่า “โทษทางวินัย” คือ อาการที่ล่วงละเมิดบทบัญญัติ ทางพระเรียกว่า “อาบัติ” อาจมีบางคนคิดว่า พระที่ล่วงละเมิดเป็นการผิดศีลมีเป็นโทษเป็นบาปสถานเดียว ซึ่งอันที่จริงแล้วไม่ได้เป็นที่คิด วินัยหรือศีลของพระที่คนส่วนหนีงเข้าใจที่จริงแล้วเรียกว่า สิกขาบท ซึ่งเทียบกฎหมายทางโลกก็คือมาตราหนึ่ง ๆของกฎหมายนั่นเอง แต่ละสิกขาบทจะมีข้อห้ามข้ออนุญาตและบทลงโทษไว้ทุกข้อ
โทษสำหรับที่ว่าละเมิดพระวินัยแบ่งออกได้เป็น 3 ประเภทคือ 1. โทษหนักขาดจากความเป็นภิกษุ และภิกษุณีเปรียบได้กับโทษประหารชีวิต 2. โทษปานกลางต้องอยู่กรรมเปรียบได้กับโทษจำคุก 3. โทษอย่างเบามีตั้งแต่ต้องสละวัตถุอันเป็นเหตุให้ต้องอาบัติก่อนแสดงอาบัติได้แก่ นิสสัคคีย์ ปาจิตตีย์ ทุกกฎ
ยังไม่มีการตอบกลับ